Biopsja cienkoigłowa to procedura diagnostyczna polegająca na pobraniu małej próbki tkanki za pomocą cienkiej igły, zazwyczaj pod kontrolą obrazowania medycznego, takiego jak ultrasonografia, tomografia komputerowa (TK) lub rezonans magnetyczny (MRI).

Procedura biopsji cienkoigłowej jest stosowana w celu diagnozowania zmian patologicznych w różnych narządach i tkankach, takich jak guzy, guzki, zmiany torbielowate czy inne nieprawidłowości. Może być wykorzystywana zarówno do oceny zmian nowotworowych, jak i nie nowotworowych.

Podczas biopsji cienkoigłowej pacjent zazwyczaj jest umieszczany w pozycji leżącej lub siedzącej, a obszar, który ma być pobrany do badania, jest zazwyczaj znieczulany miejscowo. Następnie lekarz wprowadza cienką igłę do tkanki pod kontrolą obrazowania medycznego, aby pobrać próbkę tkanki. Po pobraniu próbki igła jest usuwana, a próbka tkanki jest wysyłana do analizy laboratoryjnej w celu oceny pod mikroskopem.

Biopsja cienkoigłowa jest stosunkowo bezpieczną i skuteczną procedurą diagnostyczną, która pozwala na uzyskanie istotnych informacji na temat charakteru zmiany tkankowej bez konieczności przeprowadzania bardziej inwazyjnych procedur chirurgicznych.